menejment.uz
Mavzu: Ta’lim muassasasi oʻquv-tarbiya jarayonini innovatsion texnologiyalar asosida tashkil etish.

Mavzu: Ta’lim muassasasi oʻquv-tarbiya jarayonini innovatsion texnologiyalar asosida tashkil etish

Reja:

1.    O‘quv jarayonini tashkil etishda o‘qitish metodlari, shakllari va vositalari.

2.    Ta’lim muassasasida innovatsion jarayonlarni samarali boshqarish omillari.   

3.    Innovatsion ta’lim texnologiyalari mohiyati, nazariy asoslari va turlari.

 

1.O‘quv jarayonini tashkil etishda o‘qitish metodlari, shakllari va vositalari.

 Dars ta’lim jarayonining yaxlitligi nuqtai nazaridan ta’limning asosiy tashkiliy usuli hisoblanadi. Unda sinf-dars tizimining xususiyatlari aks etadi, unda o‘quvchilarni ommaviy qamrab olish, tashkiliy tartib va o‘quv ishlarining muntazamligi ta’minlanadi.

Loyihalashtirish (rejalashtirish) o‘quvchilarning o‘quv faoliyatini boshqarish dasturini yaratish bo‘lib, u darsga tayyorlanishning yakuniy bosqichi hisoblanadi.

Ta’limning yordamchi shakllari. Ta’limning yordamchi shakllari: to‘garak, praktikum, seminar, konferentsiya, maslahat (konsultatsiya), fakultativ mashg‘ulot, o‘quv ekskursiyalari, o‘quvchilarning mustaqil uy ishlari va boshqalar sanaladi.

Ta’lim metodlari: tushuncha, funktsiya, tasnif.  “Metod” so‘zining yunoncha tarjimasi “Tadqiqot, usul, maqsadga erishish yo‘li” kabi ma’nolarni anglatadi. Filofosiya lug‘atida ushbu tushuncha umumiy tarzda «maqsadga erishish usullari» deya sharhlangan.

Ayni vaqtda pedagogik manbalarda «Ta’lim metodi» tushunchasiga berilgan ta’riflarning xilma-xil ekanligiga guvoh bo‘lish mumkin. Mazkur o‘rinda ularning ayrimlarini keltiramiz:

Shuningdek, ta’lim metodlarining o‘qituvchi va o‘quvchilarning o‘zaro hamkorlikdagi tartibli faoliyatlari usullari ekanligi to‘g‘risidagi fikrlar ham mavjud. «Ta’lim metodlari dastlab pedagog ongida muayyan yo‘nalishdagi faoliyatning umumlashma loyihasi tarzida namoyon bo‘ladi. Mazkur loyiha amaliyotga o‘qituvchi va o‘quvchilar faoliyatining o‘zaro tutashuvi, o‘qitish va o‘qishga qaratilgan aniq harakatlar, amallar yoki usullar majmuasi sifatida joriy etiladi. Metod boshqa shakllarda namoyon bo‘lmaydi, buning boisi ta’lim metodi o‘zida umumiy holda faoliyatning didaktik modelini ifoda etadi».

1.        Qayd etilayotgan tushuncha mohiyatini to‘laqonli yorituvchi ta’rifni aniqlashga bo‘lgan urinish bugun ham davom etyapti, yangi-yangi ta’riflar ilgari surilmoqda. Biroq, «ta’lim metodi» tushunchasi mohiyatini yoritishga nisbatan turlicha qarashlarning mavjudligiga qaramay, ularni o‘zaro yaqinlashtiruvchi umumiylik mavjud. Aksariyat mualliflar «ta’lim metodlari o‘quvchilarning o‘quv-bilish faoliyatini tashkil etish usullari» degan qarashga yon bosadilar. Demak, ta’lim metodlari ta’lim jarayonida qo‘llanilib, uning samarasini ta’minlovchi usullar majmuidir.

«Ta’lim metodi» atamasi bilan birga ko‘p hollarda «Metodik usul» (sinonimlari – pedagogik usul, didaktik usul) tushunchasi ham qo‘llaniladi. U ta’lim metodining tarkibiy qismi, uning muhim unsuri, metodni joriy qilishdagi alohida qadam sifatida ta’riflanadi. Har bir ta’lim metodi muayyan ta’lim usullarini chog‘ishtirish orqali joriy etiladi. Metodik usullarni xilma-xilligi ularni tasniflashga imkon bermaydi, biroq o‘qituvchi faoliyatida tez-tez qo‘llaniladigan usullarni ajratib ko‘rsatish mumkin:

Har bir metod ma’lum ta’limiy vazifani muvaffaqiyatli hal etish, qolganlari esa birmuncha samarasiz bo‘lishi mumkin. Universal ta’lim metodlari mavjud emas, shu bois darsda turli ta’lim metodlaridan yoki ularning majmuasidan foydalanish mumkin.

Ta’lim metodlarini tanlash quyidagi mezonlari asosida aniqlanadi

·                     didaktik maqsad asosida;

·                     ta’lim mazmuni asosida;

·                     o‘quvchilarning o‘quv ko‘nikmalarini egallash va rivojlanish darajasi asosida;

·                     o‘qituvchining tajribasi va kasbiy tayyorgarlik darajasi asosida.

Ta’lim metodlarining tasnifi asosiy didaktik maqsadlar bo‘yicha tizimlashtiriladi. Mualliflar tavsiya etilayotgan metodlarni quyidagi chizma bo‘yicha qo‘llash maqsadga muvofiqligini ta’kidlaydilar:

1.    Materialni og‘zaki bayon qilish (hikoya, tushuntirish, maktab ma’ruzasi). O‘quvchilar tomonidan bilimlarni o‘zlashtirish o‘qituvchining tushuntirishini faol qabul qilish va puxta o‘ylash evaziga amalga oshiriladi. Bilimlarni uzatish vositasi sifatida o‘qituvchi nutqi muhim ahamiyatga ega.

3.    Suhbat. O‘quvchilar tomonidan bilimlarni o‘zlashtirish jarayoni: ular e’tiboriga havola etilayotgan savolning mohiyatini anglash, mavjud bilimlar va tajribani safarbar qilish, savolga oid ob’ektlarni o‘zaro taqqoslash, puxta o‘ylash va savollarga to‘g‘ri javob tayyorlashdan iborat.

4.    Darslik (umuman, kitob) bilan ishlash (umumlashma va xulosalarni anglash, ularni xotirada saqlashga xizmat qiladi). Bilimlarni o‘zlashtirish manbai bo‘lib bosma matn xizmai qiladi. O‘qituvchining rahbarligi esa topshiriqni ifodalash, faoliyat maqsadini belgilash, o‘quvchilarga darslik bilan ishlashning yangi usullarini o‘rgatish, o‘zlashtirilgan bilimlarning tushunilish va mustahkamlik darajasini tekshirish kabi ko‘rinishlarda aks etadi.

4.    O‘qituvchilarning kuzatuvi (sinfda va sinfdan tashqari (shu jumladan, sayohat va ekskursiyalar) jarayonlarda). O‘quvchilarning o‘quv predmetlari bo‘yicha o‘zlashtirish holati va hodisalarni kuzata borib, turli fan o‘qituvchilarining ko‘rsatmalari bo‘yicha ularni qismlarga taqsimlab har bir o‘quvchining o‘ziga xos, o‘xshash va muhim jihatlarini aniqlashga yo‘naltiriladi.

5.     Laboratoriya ishlari. Mazkur jarayonda aniq vazifa, ya’ni, ma’lum sharoitda muayyan hodisalarni kuzatish yuklanadi. O‘quvchilar hodisalarni kechish jarayonini kuzatadilar va tahlil qiladilar. Bilimlar manbai kuzatilayotgan hodisalar va ularning kechish jarayonidir. O‘qituvchi vazifa mohiyatini ifodalaydi, o‘quvchilarni nazariy bilimlar bilan qurollantiradi, umumiy jarayon va bosqichlarni kuzatish yo‘llari hamda yakuniy xulosa chiqarishni o‘rgatadi.

6. Mashq (aqliy va faoliyatli mashqlar). O‘quvchilar tomonidan bilimlarni o‘zlashtirish jarayonining o‘ziga xosligi, nazariy asoslar o‘zlashtirilgach, ayrim materiallardagi o‘xshash harakatlarning ko‘p bora takrorlanishi kuzatiladi.

7. Ijodiy mashq. Ushbu metod o‘ziga xos xususiyatga ega bo‘lib, o‘ziga xoslik masalaning mohiyatini chuqur anglash, uni bajarishga nisbatan mustaqil yondashish, dalillarni saralash va o‘qituvchi tomonidan berilgan topshiriqni ijodiy bajarish jarayonida bilimlarni qo‘llash va kengaytirish kabi holatlar bilan tavsiflanadi.

 

2.Ta’lim muassasasida innovatsion jarayonlarni samarali boshqarish omillari.   

 

Ta’lim muassasasida innovatsion jarayonlarni samarali boshqarishda maktab rahbari va o‘qituvchilarning o‘rni va roli muhim ahamiyat kasb etadi.

O‘qituvchining rahbarligi: nazariy materiallarni o‘zlashtirilishini ta’minlash, mavzuni ifodalash, ijodiy ishlar xarakterini belgilash, ularning bajarilishini nazorat va tahlil qilish, sintezlash, xatoni ko‘rsatish hamda to‘g‘rilashdan kabi holatlarda namoyon bo‘ladi. Ushbu metodlar, mualliflarning ta’kidlashlaricha, bir-biridan o‘quvchilarning ta’lim mazmuni turlarini o‘zlashtirishda amalga oshadigan bilish faoliyatlari xarakteri va o‘quvchilarning xilma-xil faoliyatlarini tashkil etuvchi o‘qituvchi holati ... bo‘yicha farqlanadi.

Izohli-tasvirli ta’lim metodlari (boshqa nomlanishi axborotli-reptseptsiya)ning mohiyati: odatda nazariy bilimlar tayyor holda uzatiladi, o‘quvchilar esa ularni qabul qiladilar (reptseptsiya). Bu yo‘lda turli ta’lim vositalari (shu jumladan, ko‘rgazmali vositalar)dan foydalaniladi. O‘qituvchi faoliyati bunda nafaqat axborotlarni uzatish, balki ularning o‘quvchilar tomonidan qabul qilinishini ham tashkil etishdan iborat bo‘ladi.

Reproduktiv ta’lim metodlari yuqorida keltirilgan metodlardan quyidagi unsurlarning mavjudligi bilan farqlanadi: o‘qituvchining bilimlarni tushuntirishi, ularni o‘quvchilarning yodida saqlanishini ta’minlashi va qayta ishlab chiqishi (reproduktsiya). O‘zlashtirilgan bilimlarning mustahkam bo‘lishiga ularni ko‘a marta takrorlash evaziga erishiladi. Mazkur metod ta’limning barcha bosqichlari, asosan, boshlang‘ich sinflarda o‘qish va yozish, arifmetik harakatlarni amalga oshirish ko‘nikmalarini o‘zlashtirishda muhim o‘rin tutadi.

Evristik ta’lim metodini qo‘llashda o‘qituvchi tomonidan turli vositalar yordamida yangi bilimlarni izlab topish talab etiladi. O‘qituvchi bilimlarning bir qismini o‘quvchilarga ma’lum qiladi, qolganini esa o‘quvchilar bilish topshiriqlarini yechish jarayonida savollarga javoblar topish asosida o‘zlashtiradi, o‘zlari bilimlarni mustaqil egallashadi. O‘qituvchi tomonidan qo‘yilgan masalani bir necha qarashlarga ajratilishi, ularni bajarishda o‘quvchilarning ketma-ketlikka rioya etishlari muhim metodik jihat sanaladi. SHu bois mazkur metod qisman izlanuvchan metod ham deb ataladi.

         Muammoli metodning mohiyati mashg‘ulotlar jarayonida muammoli vaziyatlarni yaratish va yechishdan iborat bo‘lib, uning asosida didaktik ziddiyatlar yotadi. Ziddiyatlarni bartaraf etish nafaqat ilmiy bilish yo‘li shu bilan birga o‘quv yo‘li hamdir. Bu metodni quyidagi chizma yordamida ifodalash mumkin:

Muammoli ta’lim kontseptsiyasining asosiy tushunchalari «muammoli vaziyat», «muammo», «muammoni topish» kabilar hisoblanadi. Agar o‘quvchida qiyinchiliklarni yo‘qotish yo‘llarini izlab topish uchun boshlang‘ich ma’lumotlar bo‘lmasa, shubhasiz, muammoli vaziyat yechimini u qabul qilmaydi, ya’ni, muammoning yyechimi uning ongida aks etmaydi. Fikrlash muamo mohiyatini tushunib yetilishi, ifodalanishi, mavjud bilim va ko‘nikmalar majmuasi va izlanish tajribasi asosida muammoli vaziyatni qabul qilish bilanoq boshlanadi. Bu holda muammoli vaziyat muammoga aylanadi. Har bir muammo muammoli vaziyatni o‘zida namoyon etadi, biroq, barcha muammoli vaziyat muammoga aylanavermaydi.
Mazkur metoddan foydalanish jarayonida muammo yyechimini topishga yordam beruvchi yo‘nalishlar ko‘rsatilmaydi va chegaralanmaydi. Bu xususiyat muammoli masalaga xosdir. Muammoda yechimning qandaydir parametrlari ko‘rsatilsa, u muammoli masala hisoblanadi. Har qanday muammoli topshiriq ma’lum muammoni, demak, muammoli vaziyatni ham qamrab oladi. Biroq, yuqorida ta’kidlanganidek, barcha muammoli vaziyat muammo bo‘la olmaydi. Inson har doim muammoli masalalarni hal yetadi. Agar uning oldida muammo paydo bo‘lsa, uni muammoli masalaga aylantiradi, ya’ni, uning yyechimi uchun o‘zidagi bilimlar tizimiga tayanadi va ma’lum ko‘rsatishlarni belgilab oladi. Muvaffaqiyatsizlikka uchragan taqdirda u boshqa ko‘rsatkichlarni qidiradi va shu muammo bo‘yicha yangi variantlardagi masalalarni loyihalaydi.

 

Tadqiqotchilik o‘qitish metodini qo‘llashda o‘qituvchi o‘quvchilar bilan hamkorlikda hal etilishi zarur bo‘lgan masalani aniqlab oladi, o‘quvchilar esa mustaqil ravishda taklif etilgan masalani tadqiq etish jarayonida zaruriy bilimlarni o‘zlashtirib oladilar va uning yyechimi bo‘yicha boshqa vaziyatlar bilan taqqoslaydi. O‘rnatilgan masalani yechish davomida o‘quvchilar ilmiy bilish metodlarini o‘zlashtirib tadqiqotchilik faoliyatini olib borish ko‘nikmasi, tajribasini egallaydilar.

Evristik va tadqiqotchilik metodlari oquvchilardan ijodiy xususiyat kasb etuvchi yuqori darajadagi bilish faoliyatini tashkil eta olish konikma va malakalariga ega bolishni taqozo etadi. Buning natijasida o‘quvchilar mustaqil ravishda yangi bilimlarni o‘zlashtira oladilar. Ular odatda yuqori sinf o‘quvchilarining o‘zlashtirish darajalarini hisobga olgan holda ma’lum holatlarda qo‘llaniladi. Ushbu metodlardan boshlang‘ich sinflarda foydalanish amaliyotchi-o‘qituvchilarning fikrlariga ko‘ra bir muncha murakkab hisoblanadi. Biroq uzluksiz ta’lim tizimiga shaxsga yo‘naltirilgan ta’limni faol joriy etishga yo‘naltirilgan ijtimoiy harakat amalga oshirilayotgan mavjud sharoitda ushbu yo‘nalishdagi loyihalarni tayyorlash o‘ziga xos dolzarb ahamiyatga ega bo‘lib bormoqda.

Ta’lim metodlari tasnifini to‘rt belgi asosida asoslovchi quyidagi tetroeddik yondashuvni taklif etadi:

1.                  mantiqiy-mazmunli;

2.                  manbali;

3.                  mazmunli;

4.                  tashkiliy boshqaruvchi.

 

Ta’lim metodlari turli shakllar hamda xilma-xil ta’lim vositalari yordamida joriy etiladi.
Ta’lim shakllari ta’lim jarayonining tashkiliy-tuzilmaviy ko‘rinishidir. Bugungi kunda ta’lim muassasalarida quyidagi ta’lim shakllaridan samarali foydalanib kelinmoqda: ma’ruza, seminar, amaliy mushg‘ulot, uchrashuv, taqdimot, sayohat, o‘quv konferentsiyasi va boshqalar.

Ta’lim jarayonida ta’limning samaradorligini ta’minlovchi muhim elementlardan biri sifatida ta’lim vositalari e’tirof etiladi. Ta’lim vositalari sirasiga quyidagilar kiradi: texnik hamda axborot qurilmalari (dioproyektor, kinedoskop, uskunalar, radio, televideniye, kompyuter, audio hamda video magnitafonlar), laboratoriya jihozlari (kolbalar, probirkalar, kimyoviy reaktivlar, mikroskop), xarita, maketalar, diagrammalar, plakatlar, rasmlar, chizmalar va hokazolardan foydalaniladi.
N.S.Sayidahmedov tomonidan asoslangan ta’lim metodlari tasnifi asosida didaktik jarayon nazariyasi yotadi. Ma’lumki, didaktik jarayon har qanday pedagogik texnologiyaning asosi sifatida o‘zida quyidagi uchta komponentni mujassamlashtiradi:

1.        motivatsion bosqich;

2.        o‘quv faoliyati;

3.        boshqaruv.

Demak, didaktik jarayon tuzilmasiga mos holda ta’lim metodlarini quyidagi uch guruhga ajratish mumkin:
I. O‘qish va mehnatga rag‘batlantiruvchi hamda motivlashtirish metodlari.
II. O‘quv-bilish faoliyatini tashkil etish va amalga oshirish metodlari.
III. O‘quv-bilish faoliyatini boshqarish metodlari.

Shunday qilib, taqdim etilayotgan ta’lim metodlari tizimi nazariy-amaliy jihatdan asoslangan va mazkur tizim yaxlit o‘quv-tarbiya jarayonini qamrab oladi. Ushbu tizim bir qarashda akademik YU.K.Babanskiy tomonidan asoslangan ta’lim metodlari tizimiga o‘xshash. Biroq, YU.K.Babanskiy tasnifiga ko‘ra ta’lim jarayoniga nisbatan kibernetik yondashuv maqsadga muvofiq, unga ko‘ra har qanday murakkab faoliyat, shu jumladan, ta’limiy faoliyat ham quyidagi uchta tarkibiy qismdan iboratdir:

1.                  tashkiliy;

2.                  rag‘batlantiruvchi;

3.                  nazorat.

Ana shu asosida ta’lim metodlari quyidagicha guruhlanadi:

1.                  O‘quv-bilish faoliyatini tashkil etish va bajarish metodlari.

2.                  O‘quv-bilish faoliyatini rag‘batlantirish va motivlash metodlari.

3.                  Nazorat va o‘z-o‘zini nazorat metodlari.

                 Didaktik jarayon nazariyasi asosida ko‘rilgan o‘qish metodlarining tasnifi kichik guruhlar tarkibi, soni va unga kiritilgan metodlar nomenklaturasi hamda funktsiyalari bilan kibernetik yondashuvli tizimdan tubdan farqlanadi va o‘quv-tarbiya jarayonining metodik jihatdan birmuncha yuqori darajasini ta’minlaydi.

4.    Innovatsion ta’lim texnologiyalari mohiyati, nazariy asoslari va turlari.

Yangilangan ta’limda o‘quvchining yuragidagi cho‘g‘ni alanga oldirish, uni har tomonlama rivojlantirib, bilimdan-bilimga yetaklab olib chiqish uchun zamonaviy darslar zarurdir.   Hozirgi paytda pedagogika fanida pedagogik texnologiyalar, ta’lim texnologiyasi, o‘qitish texnologiyasi iboralari tez-tez tilga olinmoqda. Bugungi kungacha pedagogik adabiyotlarda, ta’lim muammolariga oid ma’ruzalar, rasmiy hujjatlarda «yangi pedagogik texnologiya», «ilg‘or pedagogik texnologiya», «zamonaviy ta’lim texnologiyasi» ga oid tushunchalari hali ham bir qolipga tushirilmagan, entsiklapediyalarda izohlanganicha yo‘q, uning mazmunini yagona talqini ishlab chiqilmagan va shuning uchun iboraning bir-biridan farqlanuvchi ko‘pgina ta’riflari mavjud.

Pedagogik texnologiya - shunday bilimlar sohasiki, ular vositasida uchinchi ming yillikda davlatning ta’lim sohasidagi siyosatida tub burilish yuz beradi, o‘qituvchi faoliyati yangilanadi, o‘quvchi va talaba yoshlarda hurfikrlilik, bilimga chanqoqlik, Vatanga mehr-muhabbat, isonparvarlik tuyg‘ulari tizimi shakllantiriladi.

Ma’lumotlilik asosida yotuvchi bosh g‘oya ham tabiat va inson uzviyligini anglab yetadigan avtoritar va soxta tafakkur yuritish usulidan voz kechgan, sabr-bardoshli, qanoatli, o‘zgalar fikrini hurmatlaydigan, milliy-madaniy va umuminsoniy qadriyatlar kabi shaxsiy sifatlarni shakllantirishni ko‘zda tutgan insonparvarlik hisoblanadi. Bu masalaning yechimi qaysidir darajada ta’limni texnologiyalashtirish bilan bog‘liqdir.

Dastlab “texnologiya” tushunchasiga aniqlik kiritaylik. Bu so‘z texnikaviy taraqqiyot bilan bog‘liq holda fanga 1872-yilda kirib keldi va yunoncha ikki so‘zdan - "texnos" (techne) - san’atmahorathunar va  logos” (logos) - fan so‘zlaridan tashkil topib “hunar fani” ma’nosini anglatadi. Biroq, bu ifoda ham, zamonaviy texnologik  jarayonni  to‘liq tavsiflab berolmaydi. Texnologik jarayon, har doim zaruriy vositalar va sharoitlardan foydalangan holda, operatsiyalarning muayyan ketma-ketlikda bajarilishni ko‘zda tutadi. Aniqroq aytadigan bo‘lsak, texnologik jarayon - bu mehnat qurollari bilan mehnat ob’ektlari (xom ashyo)ga bosqichma-bosqich  ta’sir etish  natijasida mahsulot yaratish borasidagi ishchi (ishchi mashina)ning faoliyatidir.  Ana  shu ta’rifni tadqiqot mavzusiga o‘giradigan bo‘lsak, ya’ni:

 Pedagogik texnologiya - bu o‘qituvchi (tarbiyachi)ning ta’lim-tarbiya vositalari yordamida o‘quvchi (talaba)larga muayyan sharoitda ta’sir ko‘rsatishi va bu faoliyat mahsuli sifatida ularda oldindan belgilangan shaxsiy sifatlarni shakllantirish jarayonidir.

Yuqorida keltirilgan ta’rifdan ko‘rinib turibdiki, pedagogik texnologiya tushunchasini izohlashda texnologiya jarayoni asos qilib olindi. Aslini olganda ham, bu tushunchaga berilgan ta’riflar pedagogik adabiyotlarda nihoyatda ko‘pdir. Pedagogik adabiyotlarda "texnologiya" atamasining xilma-xil ko‘rinishlarini uchratish mumkin: "o‘qitish texnologiyasi", "ta’limli texnologiya", "ma’lumot texnologiyasi", "o‘quv jarayoni texnologiyasi" va hokazo. O‘qitish texnologiyasi pedagogik texnologiyaga yaqin tushuncha bo‘lsa-da, aynan o‘xshash ma’noni anglatmaydi, chunki u ma’lum predmet, mavzu va savollar doirasidagi aniq o‘quv materialini o‘zlashtirish yo‘lini muayyan texnologiya atrofida ifoda etadi. U ko‘proq xususiy metodika bilan bir qatorda turadi.

Pedagogik texnologiya esa ma’lumot texnologiyasini joriy etish taktikasini ifodalaydi va "o‘qituvchi - pedagogik jarayon o‘quvchi (talaba)" funksional tizim qonuniyatlariga tegishli bilimlar asosida quriladi.

Alohida qayt etib o‘tish joizki, ayni vaqtda ta’lim texnologiyasi tushunchasini mantiqiy-g‘oyaviy jihatdan izohlash borasida yagona fikr mavjud emas. Pedagogik adabiyotlarda 300 dan ortiq ta’riflar berilgan.

Pedagogik texnologiyaning ta’riflari.

Hozirgi ta’lim-tarbiya sohasida keng rivojlanib borayotgan yo‘nalishlardan biri zamonaviy pedagogik texnologiyalarni qo‘llashdan iborat. Ma’lumki, ta’lim-tarbiya jarayoni katta avlod tomonidan o‘z bilim va tajribalarini o‘sib kelayotgan avlodga o‘rgatishdan iborat bo‘lib, bu jarayonda asosan inson hayoti uchun zarur axborotlarni avloddan avlodga uzatish amalga oshiriladi.

Pedagogik texnologiyaning har turli ta’riflari mavjud bo‘lib, har bir ta’rif ma’lum nuqtai nazardan yondashishni ifodalaydi. Ayrim asosiy ta’riflar va ularning sharxlarini ko‘rib chiqamiz.

Pedagogik texologiya-barkamol insonni shakllantirish faoliyati.

Texnologiya – biror ishda, mahoratda, san’atda qo‘llaniladigan usullar, yo‘llar yig‘indisi (Izohli lug‘at).

Texnologiya – ishlov berish, ahvolni o‘zgartirish san’ati, mahorati, qobiliyati, metodlar yig‘indisi (V.M.SHepel).

Pedagogik texnologiya – o‘qitishning, ta’limning shakllari, metodlari, usullari, yo‘llari, tarbiyaviy vositalarning maxsus yig‘indisi va komponovkasi (joylashuvi)ni belgilovchi psixologik tartiblar (ustanovka)lar majmuasi: u pedagogik jarayonning tashkiliy-uslubiy vositalaridan iborat (B.T.Lixachev).

Pedagogik texnologiya-o‘qituvchi mahoratiga bog‘liq bo‘lmagan xolda pedagogik muvaffaqiyatni kafolatlay oladigan o‘quvchi shaxsini shakllantirish jarayonining loyihasidir (V.B.Bespalьko).

Pedagogik texnologiya-ta’limning rejalashtiriladigan natijalariga erishish jarayoni tafsiloti (I.P.Volkov)

Pedagogik texnologiya-o‘quv jarayonining o‘quvchilar va o‘qituvchi uchun so‘zsiz qulay sharoitlar ta’minlashni loyihalash, tashkil qilish va o‘tkazish bo‘yicha hamma detallari o‘ylab chiqilgan birgalikdagi pedagogik faoliyat modeli (V.M.Monaxov).

Pedagogik texnologiya-texnika resurslari, odamlar va ularning o‘zaro ta’sirini hisobga olgan holda ta’lim shakllarini optimallashtirish vazifasini qo‘yuvchi o‘qitish va bilimlarni o‘zlashtirishning xamma jarayonlarini yaratish, qo‘llash va aniqlashning tizimli metodi (YuNESKO).

Pedagogik texnologiya-bu o‘qitishga o‘ziga xos yangicha (innovatsion) yondoshuvdir. U pedagogikadagi ijtimoiy-muhandislik tafakkurining ifodalashi, texnokatik ilmiy ongning pedagogika sohasiga ko‘chirilgan tasviri, ta’lim jarayoning muayyan standartlashuvi hisoblanadi (B.L.Farberman).

O‘qituvchining o‘qitish (tarbiya) vositalari yordamida o‘quvchilarga muayyan sharoit va izchillikda ta’sir ko‘rsatish hamda mazkur faoliyatning mahsuli sifatida ularda oldindan belgilangan sifatlarni shakllantirish jarayoni (N.Saidahmedov).

Yuqorida keltirilgan ayrim ta’riflarning o‘zaro har xilligidan ko‘rinadiki, pedagogik texnologiya tushunchasi ko‘p qirrali bo‘lib, unga pedagogik, psixologik, didaktik, tashkiliy, iqtisodiy, ijtimoiy, ekologik va boshqa nuqtai nazalardan yondashish mumkin.

Pedagogik texnologiya-axborotlarni o‘zlashtirish, ulardan amalda foydalanish, ulardagi yangi ma’no-mazmunlarni hamda axborotlar orasidagi turli bog‘liqliklarni ochish orqali yangi axborotlar yaratishga o‘rgatish jarayonidan iborat.

Pedagogik texnologiya-ta’lim metodlari, usullari, yo‘llari hamda tarbiyaviy vositalar yig‘indisi: u pedagogik jarayonning tashkiliy-uslubiy vositalari majmuidir.

Pedagogik texnologiya-ma’lumotlarni o‘zlashtirish uchun qulay shakl va usulda uzatish va o‘zlashtirish jarayonidan iborat.

Demak, pedagogik texnologiya-insonga (ta’lim-tarbiya oluvchiga) oldindan belgilangan maqsad bo‘yicha ta’sir o‘tkazish faoliyatidan iborat. Pedagogik texnologiya o‘quvchini mustaqil o‘qishga, bilim olishga, fikrlashga o‘rgatishni kafolatlaydigan jarayondir.  Pedagogik texnologiya jarayonida o‘qituvchi rahbarligida o‘quvchi mustaqil ravishda bilim oladi, o‘rganadi, o‘zlashtiradi. Bu faoliyatni amalga oshirish uni tashkil qilish, olib borish, takomillashtirish, tahlil qilish, tadqiq qilish, qiyoslash, umumlashtirish, xulosa chiqarish, boshqarish, nazorat, baholash kabi jarayonlarni o‘z ichiga oladi.

Pedagogik texnologiyaning rivojlanish tarixi.

Pedagogika fani tarixidan ko‘rinib turibdiki o‘qitish va kadrlar tayyorlashning yanada mukammal metodlarini va usullarini izlash doimiy davom etib kelgan.

O‘qitish - bu jamiyat taraqqiyoti uchun samarali pedagogning faoliyati yakunlanishi bilan darhol ko‘rinmasa ham har qanday boshqa faoliyat kabi ishlab chiqarish faoliyatidir.

Jamiyat tarixida iqtisodiy davrlar faqatgina nimalar ishlab chiqarilishi, kim tomonidan qancha ishlab chiqarilishi, mehnatning qaysi vositalari bilan ishlab chiqarilishiga qarab farq qilmaydi.

Ana shu nuqtai nazardan biz ijtimoiy tarixda mavjud bo‘lgan “pedagogik rivojlanish davr” larni ko‘rib chiqamiz.

I. Individual pedagog, qo‘l bilan ishlaydigan pedagogning pedagogik faoliyati davri (qadimgi davrlardan boshlab XVII asrgacha);

II. Yozuv kitobi davri (XVII asrdan hozirgi davrgacha);

III. Audiovizual vositalar davri (XX asrning 50 yillari);

IV. O‘qitishni boshqarishni avtomatlashtirish oddiy vositalari davri (XX asrning 70 yillari);

V. Zamonaviy hisoblash mashinalari asosida ta’limni boshqarishni avtomatlashtirishda adaptiv vositalar davri (XX asr oxiri komp’yuterda o‘qitish).

Dastlab XX asrning 20 yillarida “Pedagogik texnologiya” termini birinchi bor pedagogika bo‘yicha asrlarda tilga olingan. Shu vaqtning o‘zida yana bir boshqa – “pedagogik texnika” termini ham tarqaldi. U pedagogik entsiklopediyada 30 yillarda o‘quv mashg‘ulotlarini aniq va samarali tashkil etishga qaratilgan uslublar va vositalar sifatida ifodalangan. Bu tushuncha 1940 yillardan 50-yillar o‘rtasigacha “ta’lim texnologiyasi” deb qo‘llanilib, o‘quv jarayonida audiovizual texnika vositalaridan foydalanishni ifoda qilgan.

60- yillar o‘rtalarida bu tushunchaning mazmuni chet ellarda pedagogik nashrlarda va xalqaro konferensiyalarda keng muhokama etildi, natijada ushbu sohada turli mamlakatlarda (AQSH, Angliya, Yaponiya, Frantsiya, Italiya, Vengriya) uni talqin qilishning ikki yo‘nalishi belgilandi.

Birinchi yo‘nalish tarafdorlari texnik vositalar va dasturlashtirilgan o‘qitish vositalarini qo‘llash zarurligini ta’kidladilar.

Ikkinchi yo‘nalish tarafdorlari esa o‘quv jarayonini tashkil etish samaradorligini oshirish va pedagogik g‘oyalarni texnikaning keskin rivojlanishidan ortda qolishini yo‘qotishni muhim deb hisobladilar. Shunday qilib 1-yo‘nalish “o‘qitishda texnik vositalar” sifatida belgilandi, 2-yo‘nalish “o‘qitish texnologiyasi” yoki “o‘quv jarayoni texnologiyasi” sifatida belgilandi.

70-yillarning boshlarida turli xildagi uskunalarini va o‘quv vositalarini modernizatsiyalashtirish zarurligi anglab yetildi. Bularsiz o‘qitishning sifatliligi va samaradorliligiga erishib bo‘lmas edi. Keyinchalik bu muammo bilan ixtisoslashtirilgan tashkilotlar va markazlar shug‘ullana boshladi.

AQSHda 1971 yil – “Pedagogik kommunikatsiyalar va texnologiyalar bo‘yicha AQSH Assotsiatsiyasi ” tuzildi. Hozirgi kunda mamlakat bo‘ylab va Kanadada bu kengashning 50 ta filiallari ish olib bormoqda. AQSHda 1961 yilda “Pedagogik texnologiya” jurnali (Educational Technology), 1971 yilda esa – “Audiovizual o‘qitish” jurnali nashr etila boshlandi.

Angliyada 1967 yil – Pedagogik texnologiya bo‘yicha Milliy kengash, 1964 yildan boshlab “Pedaogik texnologiya va o‘qitishni dasturlashtirish” jurnalini, 1971 yilda “Pedagogik texnologiya” jurnalini nashr eta boshladi.

Yaponiyada - Pedagogik texnologiyalar muammolari bilan 4 ta ilmiy tashkilotlar shug‘ullanadi. 1967 yilda “Pedagogik texnologiyalar bo‘yicha Milliy kengash” tashkil etildi, uning filiallari 22 ta davlat universitetlarida joylashtirilgan. 1965 yildan boshlab Yapon tilida har uch oyda “Pedagogik texnologiya” jurnali va ingliz tilida yiliga ikki marta “Pedagogik texnologiyalar sohasida tadqiqotlar” jurnali nashr etildi. Yaqinda “Pedagogik texnologiyalar bo‘yicha umumyapon Markaziy kengashi” tashkil etildi, u muammolar bo‘yicha xalqaro aloqalar o‘rnatish bilan ham shug‘ullanadi.

Italiyada – 1971 yili pedagogik texnologiyalar bo‘yicha Milliy markaz tashkil etildi va “Pedagogik texnologiyalar” jurnali nashr etiladi.

Vengriyada – 1973 yili o‘qitish texnologiyasi Davlat Markazi tashkil etildi.

O‘qitish texnologiyasi bo‘yicha Xalqaro seminarda (Budapesht, 1977) olim S.G.Shapovalenko o‘qitish jarayonining uchta texnologik printsiplarini ko‘rsatdi:

1.      Bilim va texnikani mukammal egallash.

2.      Audiovizual materiallari fondi bilan tanishish.

3.      Ulardan samarali foydalanish metodikasini bilish, shu jumladan ijodiy yondashishi rivojlanishi ham.

Vengriya olimi L.Salai “o‘qitish texnologiyasi” tushunchasiga rejalashtirish, maqsadlarni tahlil qilish, o‘quv tarbiyaviy ishlar jarayonini ilmiy tashkil etish, samaradorligini oshirish maqsadida eng muhim vosita va materiallarni tanlashni kiritib o‘qitish jarayonini tashkil etuvchilarni doirasini ancha kengaytirdi.

XX asrning 80-yillarida zamonaviy pedagogik jarayonni, pedagogik texnologiyaning mohiyatini yanada chuqurroq anglab yetishga urinishlar davom etdi.

Rossiya XX asrning 90- yillarida pedagogik texnologiyalar bo‘yicha Markaz tashkil etildi, “Maktab texnologiyasi”, “Ta’limda innovatsiyalar” jurnallari nashr etiladi.

 

Lug’aviy  jihatdan “innovatsiya” tushunchasi ingliz tilidan tarjima qilinganda (“innovation”) “yangilik kiritish” degan ma’noni anglatadi. “Innovatsiya” tushunchasi mazmunan aniq holatni ifodalaydi. “O’zbekiston  Milliy  entsiklopediyasi”da  ko’rsatilishicha,  innovatsiya quyidagicha  mazmun  va  tushunchalarga  ega:  “Innovatsiya  (ingl.  “innovationas”  –kiritilgan  yangilik,  ixtiro)    1)  texnika  va  texnologiya  avlodlarini almashtirishni ta’minlash uchun iqtisodiyotga sarflangan mablag’lar; 2) ilmiy-texnika  yutuqlari  va  ilg’or  tajribalarga  asoslangaan  texnika,  texnologiya, boshqarish va mehnatni tashkil etish kabi sohalardagi yangiliklar, shuningdek, ularning turli sohalar va faoliyat doiralarida qo’llanishi”

Amerikalik psixolog E.Rodjers o’z tadqiqotlarida innovatsion xarakterga ega  ijtimoiy  munosabatlarning  ijtimoiy-psixologik  jihatlari,  ijtimoiy munosabatlarga  yangilik  kiritish,  bu  jarayonda  ishtirok  etuvchi  shaxslarning toifalari, ularning yangilikka bo’lgan munosabatlari, yangilikni qabul qilish, mohiyatini  anglashga  bo’lgan  tayyorlik  darajasi  hamda  muayyan  shaxslar toifalari o’rtasidagi innovatsion xarakterga ega ijtimoiy munosabatlarning tasnifi masalalarini o’rgangan.

O’zbekiston milliy entsiklopeiyasi. Zebuniso-Konigil G’ 4-tom. Bosh tahrir hay’ati a’zolari:

M.Aminov va b. – T.: “O’zbekistan milliy entsiklopediyasi” Davlat ilmiy nashriyoti, 2002. – 169-bet.

• tadbir mavzusiga doir materiallarni yig’ish;

• tadbir maqsadi va vazifalarini belgilash;

• tadbirning mazmunini ishlab chiqish;

• tadbir shakli, metodlari va vositalarini tanlash;

• tadbirni tashkil etish va o’tkazish (davomiyligi) vaqtini

belgilash;

• tarbiyaviy tadbir stsenariysini ishlab chiqish;

• talabalar faoliyatini nazorat qilish, ularning faollik

darajalarini norasmiy (ularni bu haqida xabardor qilmasdan)

baholash;

• loyihani amaliy faoliyatda qo’llash;

• tadbirni tashkil etish jarayoni;

• tadbirning o’tkazilish holati (samarali, samarasiz, uvaffaqiyatli, muvaffaqiyatsiz kechganligi)ni muhokama qilish va yakuniy xulosa chiqarish Tarbiya jarayonini loyihalash quyidagi bosqichlarda kechadi:

Innovatsiya – muayyan tizimning ichki tuzilishini o’zgartirishga qaratilgan faoliyat Innovatsion ta’lim jarayonida qo’llaniladigan texnologiyalar innovatsion ta’lim texnologiyalari yoki ta’lim innovatsiyalari deb nomlanadi.

Ta’lim innovatsiyalari “innovatsion ta’lim” deb ham  nomlanadi. “Innovatsion ta’lim” tushunchasi birinchi bor 1979 yilda “Rim klubi”da qo’llanilgan. Ta’lim innovatsiyalari bir necha turga ajratiladi. Ular quyidagilardir Tadqiqotchilarning  fikriga  ko’ra,  ta’lim  innovatsionlari  quyidagi o’zgarishlarga olib keladi:

  pedagogik tizimning tamomila o’zgarishi;

  o’quv jarayonining o’zgarishi;

  pedagogik nazariyaning o’zgarishi;

  o’qituvchi faoliyatining o’zgarishi;

  talaba (talaba) faoliyatining yangilanishi;

  pedagogik texnologiyaning o’zgarishi;

  ta’lim mazmunining yangilanishi;

Agar  faoliyat  qisqa  muddatli,  yaxlit  tizim  xususiyatiga  ega  bo’lib, faqatgina  tizimdagi  ayrim  elementlarni  o’zgartirishga  xizmat  qilsa  u novatsiya  (yangilanish)  deb  yuritiladi  Bordi-yu,  faoliyat  ma’lum kontseptual  yondashuv  asosida  amalga    oshirilib,  uning  natijasi  muayyan tizimning rivojlanishiga yoki uni tubdan o’zgartirishga xizmat qilsa, u innovatsiya (yangilik kiritish) deb ataladi

  o’qitish shakl, metod va vositalarining o’zgarishi;

  ta’lim tizimi boshqaruvning o’zgarishi;

  ta’lim maqsadi va natijalarning o’zgarishi

V.  Pedagogik  innovatsion  jarayon  mohiyati.  Zamonaviy  ta’limga  xos muhim  jihatlardan  biri    pedagog  faoliyatining  innovatsion  xarakter  kasb etishiga  erishish  sanaladi.  Rivojlangan  xorijiy  mamlakatlarda  pedagog faoliyatining  innovatsion  xarakter  kasb  etishiga  erishish  masalasi  o’tgan asrning 60-yillaridan boshlab jiddiy o’rganila boshlagan. Xususan, X.Barnet, J.Basset,  D.Gamilton,  N.Gross,  R.Karlson,  M.  Maylz,  A.Xeyvlok,  D.Chen, R.Edem,  F.N.  Gonobolin,  S.M.  Godnin,  V.I.Zagvyazinskiy,  V.A.Kan-Kalik, N.V.Kuzmina  hamda  V.A.Slastenin  kabi  tadqiqotchilar  tomonidan  olib borilgan  ishlarda  innovatsion  faoliyat,  pedagogik  faoliyatga  innovatsion yondashish, innovatsion g’oyalarni asoslash va ularni amaliyotga samarali tadbiq etish,  xorijiy  mamlakatlar  hamda  respublikada  yaratilgan  pedagogik innovatsiyalardan  xabaror  bilish  orqali  pedagog  faoliyatida  ulardan  faol foydalanish borasidagi amaliy harakatlar mazmunini yoritilgan. Mohiyatiga  ko’ra  innovatsiyalar  munosabat  yoki  jarayonga  yangilik kiritishning  dinamik  tizimi  sanaladi.  O’z-o’zidan  tizim  sifatida  yangilik kiritirish  munosabat  yoki  jarayonning,  birinchidan,  ichki  mantig’ini, ikkinchidan,  kiritilayotgan  yangilikning  muayyan  vaqt  oralig’ida  izchil rivojlanishi va atrof-muhitga ko’rsatadigan o’zaro ta’sirini ifodalaydi. Har qanday innovatsiyada “yangi”, “yangilik” tushunchalari muhim ahamiyatga ega. Turli munosabat va jarayonlarga kiritilayotgan yangilik mazmunan xususiy, sub’ektiv, mahalliy va shartli g’oyalar tarzida namoyon bo’ladi. Xususiy yangilik munosabat, ob’ekt yoki jarayonga tegishli elementlardan

birini o’zgartirish, yangilashni nazarida tutadi. Sub’ektiv yangilik ma’lum ob’ektning o’zini yangilash zaruriyatni ifodalaydi. Mahalliy  yangilik  alohida  olingan  ob’ekt  uchun  kiritilayotgan yangilikning amaliy ahamiyatini tavsiflash uchun xizmat qiladi. Shartli yangilik esa munosabat, ob’ekt yoki jarayonda murakkab, progressiv yangilanishning  sodir  etilishini  ta’minlovchi  ma’lum  elementlarning yig’indisini yoritishga xizmat qiladi. R.N.Yusufbekova  innovatsiyalarni  pedagogik  nuqtai  nazardan  ko’rib chiqishga  e’tiborni  qaratadi.  Xususan,  pedagogik  innovatsiyalar  muallif tomonidan ta’lim va tarbiya jarayonida avval ma’lum bo’lmagan, qayd qilinmagan holat yoki natijaga olib boruvchi pedagogik hodisaning o’zgarib turishi mumkin bo’lgan mazmuni ekanligi ta’kidlanadi.

Bu  o’rinda  mualliflar  innovatsion  jarayonlarning  quyidagi  ikki  muhim bosqichini bir-biridan ajratib ko’rsatishadi:

1. Yangilik sifatida namoyon bo’ladigan g’oyalarni ishlab chiqish (m: korxona, tashkilot  tomonidan  muayyan  turdagi  mahsulotni  ishlab  chiqishning rejalashtirilishi). 

2. Yangilik (muayyan mahsulot)ni keng ko’lamda ishlab chiqish. Oliy  ta’lim  muassasalarida  innovatsion  jarayonlarni  tashkil  etishda o’ziga xos yondashuvlar kuzatiladi. Ular:

1.  Gnostik-dinamik  yondashuv  (unga  ko’ra  pedagoglar  pedagogik innovatsiyalar, ularning turlari, yaratilishi, amaliyotga tatbiq etilishi, xorij mamlakatlarida yaratilgan ilg’or pedagogik (ta’limiy) innovatsiyalar va ularni o’rganish, mahalliy shart-sharoitlarni inobatga olgan holda amaliyotda ulardan foydalanishga  doir  bilim,  ko’nikma,  malakalarni  izchil  o’zlashtiradilar,  o’z  faoliyatlarida  pedagogik  innovatsiyalarni  faol  qo’llash  borasidagi tajribalarni o’zlashtiradilar).

2.  Individual  faoliyatli  yondashuv  (bunda  pedagoglar  o’zlarining indiviual  imkoniyatlari,  qobiliyatlari,  tajribalariga  tayangan  hola  amaliyo faoliyatda  pedagogik  innovatsiyalarni    qo’llashda  muayyan  izchillikka erishadilar).

3.  Ko’p  sub’ektli  (dialogik)  yondashuv  (mazkur  yondashuv  pedagogik jarayonda  innovatsiyalarni   hamkasblarning  o’zaro,  xususan,  ko’p  yillik  ish tajribasi, kasbiy mahorat va tajribaga ega pedagoglarning faoliyatlari bilan tanishish,  ularning  ta’lim  innovatsiyalarini  samarali,  maqsadli  va  uzluksiz qo’llashga doir tavsiya hamda ko’rsatmalaridan foydalanishlarini ifodalaydi).

4.  Insonparvarlik  yondashuvi  (ushbu  yondashuv  pedagogik  jarayonda innovatsiyalarni  qo’llashda  ta’lim  oluvchilarning  imkoniyatlari,  xohish-istaklari,  qiziqishlari, bilim,  ko’nikma  va  malakalari  darajasini  inobatga olish maqsadga muvofiqligini yoritishga xizmat qiladi).

5.  Individual-ijodiy  yondashuv  (unga  ko’ra  har  bir  pedagog faoliyatini o’rganilayotgan mavzu, o’quv materialining mohiyati, shuningdek, o’z imkoniyatlari,  salohiyati,  mahorati,  ish  tajribasidan  kelib  chiqqan  holda ta’lim va tarbiya jarayonlarini ijodiy ishlanmalar asosida tashkil etadi). Mohiyatiga  ko’ra  innovatsion  faoliyat  ilmiy  izlanishlar,  ishlanmalar

yaratish,  tajriba-sinov  ishlari  olib  borish,  fan-texnika  yutuqlaridan foydalanish asosida yangi takomillashtirilgan mahsulotni yaratishdan iborat.

Pedagogning innovatsion faoliyati quyidagilar bilan belgilanadi:

  yangilikni qo’llashga tayyorgarligi;

  pedagogik yangiliklarni qabul qilishi;

  novatorlik darajasi;

  kommunikativ qobiliyatning rivojlanganligi;

  ijodkorligi

Innovatsion  faoliyat    yangi  ijtimoiy  talablarning  an’anaviy me’yorlarga  mos  kelmasligi  yoki  yangi  shakllanayotgan  g’oyalarning  mavjud g’oyalarni  inkor  etishi  natijasida  vujudga  keladigan  majmuali muammolarni echishga qaratilgan faoliyat Innovatsion faoliyat  pedagogning ruhiy, aqliy, jismoniy kuchini ma’lum maqsadga  yo’naltirish  asosida  BKMni  egallash,  amaliy  faoliyatni  nazariy bilimlar  bilan  to’ldirib  borish,  bilish,  loyihalash,  kommunikativ  nutq  va tashkilotchilik mahoratini rivojlantirishni  talab etadi.

Ta’lim  amaliyotida  pedagogik  texnologiyalarning  qo’llanilishi  ta’lim tizimi  modernizatsiyasining  tarkibiy  elementi  hisoblanadi.  Zamonaviy sharoitda  ta’lim-tarbiya  jarayonlarini  texnologiyalashtirish  kam  kuch  va  vaqt sarflagan holda kutilayotgan natijani qo’lga kiritishga imkon beradi, o’qitish sifatini yaxshilab, samaradorligini oshiradi.

Pedagogik innovatsiyalar pedagogik faoliyatga yangiliklarning  izchil olib kirilishini tavsiflaydi. Pedagogik innovatsiyalarning didaktik imkoniyatlariga ko’ra ta’lim tizimi va jarayoni rivojlanib boradi. O’qituvchining innovatsion faoliyati  pedagogik  jamoani  harakatga  keltiruvchi,  olg’a  undovchi,  bunyodkorlikka rag’batlantiruvchi  kuch  sifatida  namoyon  bo’lib,  ta’lim  jarayonining  sifatini kafolatlaydi. Shu sababli har bir o’qituvchi innovatsiyalarning mohiyatini to’la tushungan holda o’z faoliyatiga izchil tatbiq eta olishi zarur.

NAZORAT  UCHUN  SAVOLLAR:

1. Darsning qanday turlari mavjud?

2. Ta’lim metodlari Bugungi kunda nima uchun ta’lim muassasasida pedagogik texnologiyalar va  metodlardan foydalanish muhim ahamiyatga ega?

3. Ta’lim muassasasida innovatsion jarayonlarni samarali boshqarish omillari haqida ma’lumot bering.

4. Pedagogik texnologiyalarni qo‘llashda  nimalarga e’tibor berish zarur?

5. Interfaol ta’lim maqsadi deganda nimani tushundingiz?

 

 


Mavzu bo'yicha testga kirish
Keyingi mavzu: Umumiy oʻrta taʼlim tizimida DTS, DTT.